با توجه به استانداردهای بی عیب و نقص او، این پایان افسانه ای نبود که او احتمالاً می خواست، اما واکنش کسانی که در استادیوم آرتور اشه بودند، گواه دیگری بود که ویلیامز چقدر برای بازی مهم بوده است.
در تمام هفته در US Open، بازیکنان و هواداران داستانهایی را به یاد میآورند که چگونه زندگی آنها بر زندگی آنها تأثیر گذاشته است و از طریق بنرهایی در سکوها و پیامهایی در رسانههای اجتماعی قدردانی از آنها نشان داده شده است.
این زن 40 ساله با کسب 39 عنوان گرند اسلم – 23 عنوان انفرادی، 14 عنوان دونفره و دو عنوان دونفره مختلط، آخرین فصل زندگی حرفه ای خود را به پایان می رساند.
با این حال، ویلیامز یک عنوان انفرادی گرند اسلم انفرادی را به پایان میرساند که کمتر از رکورد تاریخ مارگارت کورت استرالیایی است، اما این چیزی است که او میگوید بیش از آن است که با آن کنار بیاید.
من آنطور که باید یا می توانستم ظاهر نشدم. اما 23 بار حاضر شدم، و این خوب است. در واقع، فوق العاده است.”
سرنا ویلیامز در کنار خواهرش ونوس، نسلی از جوانان را برانگیخته است که راکت را بردارند و اثری پاک نشدنی در این ورزش بگذارند.
این زوج الهام بخش هالیوود بوده اند، به ویژه فیلم “شاه ریچارد” که نشان دهنده فداکاری و تمرکز مورد نیاز تمام خانواده ویلیامز برای تولید دو تا از بهترین بازیکنانی است که تا به حال به میدان رفته اند.
پدر آنها، ریچارد ویلیامز، تمرکز آن فیلم است و به عنوان مربی آنها به سختی آنها را در دادگاه های عمومی مخروبه در دهه 1990 کامپتون، لس آنجلس آموزش داد. این آموزشی بود که پایههای شغلی هر دوی آنها را پایهریزی کرد و دیگران را از هر جنبهای از زندگی به این باور برانگیخت.
“من فکر می کنم که او [Williams’] نائومی اوزاکا، قهرمان چهار دوره گرند اسلم، هنگام تشریح تاثیر سرنا ویلیامز قبل از مسابقات آزاد یو اس گفت، میراث واقعاً گسترده است تا جایی که حتی نمی توان آن را با کلمات توصیف کرد.
او این ورزش را بسیار تغییر داد. او افرادی را که تا به حال نام تنیس نشنیده بودند را وارد این ورزش کرد.
“فکر می کنم من محصول کاری هستم که او انجام داده است. من بدون سرنا، ونوس و تمام خانواده اش اینجا نبودم. من از او بسیار سپاسگزارم.”
ویلیامز; اولین بازی حرفه ای در سال 1995 اتفاق افتاد، زمانی که او در 14 سالگی توسط آنی میلر شکست خورد.
او به سرعت پیشرفت کرد و نیازی به صبر طولانی برای نقرهای نداشت و اولین قهرمانی گرند اسلم خود را در سال 1999 در US Open به دست آورد.
این جامی بود که او پنج بار دیگر به آن دست یافت، در حالی که او در جهان گردش می کرد و هزاران طرفدار را سرگرم می کرد.
در مجموع، او هفت عنوان انفرادی در ویمبلدون، سه عنوان در اوپن فرانسه و هفت عنوان در اوپن استرالیا به دست آورد تا مسلماً به بزرگترین نام این ورزش در سراسر جهان تبدیل شود.
او نسلهای تنیسباز را با قدرت و استحکام ذهنی غالباً غیرقابل توقف خود رها کرد. در اوج، او غیرقابل بازی بود. فقط او توانست خودش را بزند
برخی از بزرگترین نامهای ورزشی به ویلیامز و دستاوردهای او در طول مسابقات آزاد آمریکا ادای احترام کردهاند. پس از شکست روز جمعه، لبرون جیمز، قهرمان چهار دوره NBA، ویدئویی را در توییتر منتشر کرد که از دستاوردهای ویلیامز قدردانی کرد.
“وای، از کجا شروع کنم؟” او گفت. “اول از همه، من با تبریک به شما شروع می کنم، برای یک حرفه باورنکردنی. انجام شده برای رده ورزش، دوره، بی سابقه است.
“برای تماشای سفر شما، تماشای موفقیت شما در تمام اهدافی که تا به حال تعیین کرده اید، دیدن شما در حال شکستن رکوردها، دیدن شگفت انگیز و متعالی شما نه تنها در زمین تنیس، بلکه در خارج از خانه، باعث افتخار است.
“من به معنای واقعی کلمه می توانم اینجا بنشینم و در مورد سفر شما صحبت کنم و فقط در مورد تماشای شما از دور صحبت کنم و اکنون برای یک ساعت در مورد رابطه خود صحبت کنیم، اما نمی خواهم شما را در مورد چیزهایی که از قبل می دانید خسته کنم. بنابراین من فقط می خواهم برای تشکر از شما که این الهام بخش برای بسیاری از افراد هستید.”
تایگر وودز، برنده 15 مسابقه گلف، در توییتی گفت: “تو به معنای واقعی کلمه بهترین بازیکن در زمین و خارج از زمین هستی. ممنون که به همه ما انگیزه دادی تا رویاهایمان را دنبال کنیم. من شما را دوست دارم خواهر کوچک!!!!!! “
باراک اوباما رئیس جمهور سابق ایالات متحده گفت: “تبریک می گویم، سرنا، به خاطر قلب، مهارت، هوش، فداکاری و لطف شما. تعداد کمی از ورزشکاران الهام بخش افراد بیشتری چه در ورزش و چه فراتر از آن هستند.”
حرفه تاب آوری
با رسیدن به گرگ و میش زندگی حرفه ای خود، محبوب همیشه حاضر در گرند اسلم ها مجبور شد نقش جدیدی را ایفا کند – نقشی که کمتر با آن آشنا بود.
ویلیامز از زمان بازگشت از استراحت پس از تولد دخترش، دیگر آن بازیکن سرکوبناپذیر سابق نبود.
قلب آنجا بود، البته که بود، و بیش از اندازه اجمالی جادو وجود داشت تا باورتان شود که یک گرند اسلم بیست و چهارم امکان پذیر است، اما در نهایت چالش خیلی بزرگ بود.
با این حال، در حقیقت، قابل توجه است که ویلیامز حتی پس از زایمان یک تجربه خطرناک برای زندگی در زمین بازی می کرد.
دخترش المپیا با یک سزارین اورژانسی به دنیا آمد و در حالی که آن عمل جراحی بدون مشکل انجام شد، ویلیامز از عوارض پس از آن رنج برد.
او برای سی ان ان نوشت: «این با آمبولی ریه شروع شد، وضعیتی که در آن یک یا چند شریان در ریه ها توسط یک لخته خون مسدود می شوند.
«به دلیل سابقه پزشکی من با این مشکل، در ترس از این وضعیت زندگی میکنم، بنابراین وقتی نفسم تنگ شد، لحظهای صبر نکردم تا به پرستاران هشدار دهم.
“این جرقه انبوهی از عوارض سلامتی را برانگیخت که من خوش شانس هستم که جان سالم به در بردم. ابتدا زخم سزارین من به دلیل سرفه های شدیدی که در نتیجه آمبولی تحمل کردم باز شد.
“من به عمل جراحی برگشتم، جایی که پزشکان متوجه یک هماتوم بزرگ، تورم خون لخته شده در شکمم شدند. و سپس به اتاق عمل برگشتم تا عملی را انجام دهم که از انتقال لخته ها به ریه های من جلوگیری می کند.
وقتی بالاخره به خانه و خانواده ام رسیدم، مجبور شدم شش هفته اول مادر شدن را در رختخواب بگذرانم.”
تصاحب سرمایه گذاری های تجاری
این یک داستان انعطافپذیری است که جزئی از زندگی حرفهای اوست.
ویلیامز همیشه راهی برای ادامه حضور پیدا کرده است، با آسیب های متعدد مبارزه می کند و در حالی که از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، بازی می کند.
به همین دلیل است که او بیش از دستاوردهای تنیس و قراردادهای حمایت مالی او در یادها باقی خواهد ماند.
ویلیامز در طول زندگیاش همه چیز را فدای حرفهاش کرده است – در نهایت این چیزی است که او را به یکی از بزرگترین و به یاد ماندنیترین ورزشکاران جهان تبدیل کرده است – اما او اکنون آماده است تا از یک ورزش “تکامل” کند.
به گزارش رویترز، ویلیامز بیش از 94 میلیون دلار جایزه به دست آورد، اما حدود 340 میلیون دلار از طریق تاییدیه ها به دست آورد و قراردادهای حمایت مالی او به احتمال زیاد به پایان نمی رسد.
بازنشستگی او اکنون به او زمان بیشتری برای دنبال کردن سرمایهگذاریهای تجاری میدهد و او مایل است از طریق نقشهای سفیر خیریهاش به او کمک کند.
و در حالی که ویلیامز بدون شک پس از تنیس حرفه ای موفق خواهد داشت، این ورزش بدون او در تور آسیب خواهد دید.
او در مقاله خود در Vogue نوشت: “من در خداحافظی وحشتناک هستم، بدترین جهان. اما لطفا بدانید که من بیش از آن چیزی که بتوانم با کلمات بیان کنم برای شما سپاسگزارم.”
“تو من را به بردهای زیادی رساندی و جام های زیادی را به دست آوردی. دلم برای آن نسخه از خودم، آن دختری که تنیس بازی می کرد، تنگ خواهد شد. و دلم برایت تنگ خواهد شد.”