همانطور که جوایز تونی به سمت بالا شهر می رود، به داخل کاخ یونایتد قدم بگذارید

نزدیک به هشت مایلی شمال میدان تایمز، کاخ یونایتد در واشنگتن هایتس بازمانده خیره کننده دوران طلایی سینما است. یکشنبه، پس‌زمینه بزرگ‌ترین شب برادوی را فراهم می‌کند.

این “تئاتر شگفت انگیز” لوو سابق، در برادوی بین خیابان های 175 و 176، فریبنده است، اگر مرموز باشد. گفته می شود نمای بیرونی برجسته آن – جایی که کبوترها در میان زیگورات ها و ستون های سفالی سفالی خانه می شوند – تحت تأثیر طراحی مصری، آزتک یا مایا یا شاید معماری امپراتوری مغول در قرن 16 تا 18 قرار گرفته است.

در داخل، تقریباً هر سطحی طلایی و درخشان است – شورشی از جزئیات درخشان. فیل های دوقلو چراغ های پست جدید را روی راه پله حمل می کنند. اسب های دریایی در وسایل روشنایی با طاووس ها مخلوط می شوند.

در سالن 3400 صندلی که توسط معمار مشهور تئاتر توماس دبلیو لمب طراحی شده است، بودیساتواها در طاقچه‌های خود لبخند می‌زنند و گریفین‌ها، سنتورها، بوراک‌ها (اسب‌های سر انسان از اساطیر اسلامی)، شیرهای ممنوعه، پرندگان گردن دراز و ماهی‌های عجیب و غریب. کروبی ها را می توان در میان پیچک های چرخان، برگ های آکانتوس و گل سرخ ها مشاهده کرد.

این ساختمانی است که باعث سردرگمی خوشحالی در میان منتقدان معماری می شود. دیوید دبلیو دانلپ، خبرنگار و ستون نویس سابق نیویورک تایمز، در «در برادوی: سفری در بالای شهر در طول زمان»، فضای داخلی را به عنوان «بیزانسی-رومانی-هندو-هندو-چینی-موری-فارسی-التقاطی-روکوکو-دکو» توصیف کرد. “

به عبارت دیگر زیاد است.

با جوایز تونی، مایکل فیتلسون، مدیر اجرایی کاخ متحد هنرهای فرهنگی، مشتاق استقبال از مخاطبان جدید است.

او گفت: “ده سال پیش، مردم برادوی گفتند که هرگز کار نخواهد کرد، خیلی دور است.” با گذشت زمان، نه کمتر و کمتر شد.

تئاتر خیابان 175 لوو در سال 1930 افتتاح شد، آخرین مورد از پنج تئاتر شگفت انگیز زنجیره ای ساخته شده در شهر نیویورک و اطراف آن. جشن های روز افتتاحیه شامل نمایش فیلم “خواسته خودشان” با بازی نورما شیرر بود. اجرای گروه رقص دختران چستر هیل. و رسیتال بر روی اندام شگفت انگیز دوقلو.

همه طرفدار این کاخ های فیلم با طراحی پرشور نبودند. یکی از منتقدان شکایت کرد: «آمریکایی‌هایی که از مکان‌های بزرگ دوران باستان بازدید می‌کنند، شنیده می‌شود که می‌گویند: «پس اینجا تاج محل است. pshaw… تئاتر شرقی در خانه دو برابر بزرگتر است و علاوه بر آن چراغ های برقی نیز دارد.

آنها قرار نبود ظریف باشند. بن هال، مورخ تئاتر، در کتاب ۱۹۶۱ «بهترین صندلی‌های باقی‌مانده»، کاخ‌های فیلم را «دنیای رویایی برای افراد سرخورده» توصیف کرد. آنها سرزمین های فانتزی عجیب و غریبی بودند که قصد داشتند تخیل مخاطبان را برافروخته کنند و آنها را به گم کردن خود دعوت کنند.

(گاهی اوقات آنها بیشتر از خودشان ضرر می کردند. یکی از طرفداران مشتاق وقتی که جودی گارلند در سال 1939 در آنجا ظاهر شد، کلاهش را کشید. او 10 دلار و یک امضا برای بازگشت آن پیشنهاد داد که فایده ای نداشت.)

هارولد رامبوش، که دکوراسیون داخلی ساختمان لمب را تزئین کرده بود، کاخ های فیلم را «دریچه های ایمنی اجتماعی» نامید، راهی برای مردم برای «سهیم شدن از تجملات مشابه ثروتمندان و استفاده از آنها به همان میزان». (رامبوش همچنین فضای داخلی محدودتر تالار موسیقی رادیو سیتی را طراحی کرد که حدود 6000 صندلی دارد و اغلب میزبان جوایز تونی بوده است.)

با ظهور تلویزیون و عوامل دیگر، جذابیت دنیای رویا در اواسط قرن تا حدودی محو شده بود. در سال 1969 – پس از نمایش نهایی “2001: یک ادیسه فضایی” – این ساختمان توسط فردریک جی. ایکرنکوتر (Frederick J. Eikerenkoetter) گوینده تلویزیونی، معروف به کشیش آیک، که الهیات شکوفایی خود را در صحنه نمایش تبلیغ می کرد، خریداری کرد.

در زمان کشیش آیک، این ساختمان به عنوان کاخ متحد شناخته شد و در شرایط درخشان نگهداری می شد. اما تعداد نسبتا کمی در جامعه عمدتاً دومینیکن ارتباطی با اتفاقات داخلی داشتند. تابلویی در بیرون روی آن نوشته شده بود: «بیا داخل یا در حین عبور لبخند بزن».

در دهه 2000، کاخ یونایتد زندگی جدیدی را آغاز کرد. پس از مرگ کشیش آیک در سال 2009، پسرش، خاویر آیکرنکوتر، مکان را در جهتی متمرکز بر هنر هدایت کرد و کاخ متحد هنرهای فرهنگی را تأسیس کرد.

لین مانوئل میراندا برای اولین بار در سال 2013 وارد تئاتر شد، قبل از اینکه میزبان کنسرت پنج سالگی اولین نمایش موزیکال خود در برادوی، “در ارتفاعات” باشد. علیرغم اینکه در همسایگی بزرگ شده بود، چیزی در مورد آن نمی دانست.

میراندا در ایمیلی نوشت: «نمی‌توانستم باور کنم که این شگفت‌انگیز عظیم و شگفت‌انگیز معماری در قلب واشنگتن هایتس نشسته است».

میراندا در بازگرداندن فیلم ها به کاخ یونایتد نقش اساسی داشت: او یک صفحه نمایش جدید خرید، در حالی که یک کمپین سرمایه گذاری جمعی به پرداخت هزینه یک پروژکتور HD جدید کمک کرد.

نمایش فیلم‌های کاخ یونایتد – اخیراً «وقتی هری با سالی ملاقات کرد» در ماه مه – جمعیت را به منهتن بالا کشاند.

فیتلسون برای جامعه لاتین تبار محله هیجان زده است که مدتی در کانون توجه قرار بگیرد. فیتلسون گفت: “ارائه تونی ها به این جامعه بیانیه بزرگی است مبنی بر اینکه آنها علاقه مند هستند درهای خود را به روی مخاطبان بیشتری باز کنند.” و اینکه این جامعه علاقه مند به میزبانی از چیزهایی است که تأثیری در سطح شهر، ملی و جهانی دارد.»

میراندا بیش از همه امیدوار است که کاخ یونایتد بتواند همچنان محل تجمع ساکنان واشنگتن هایتس باشد.

“این تئاتر جامعه ما است و ما بسیار مفتخریم که بخشی از آن هستیم.”