چگونه زمین های چمن ویمبلدون در تمام باران خشک می مانند؟

در بالای دیوار جنوبی بیرونی مرکز کورت در ویمبلدون، یک مستطیل کوچک در پیچک های سرسبز و سبز بریده شده است که عدد دیجیتالی را نشان می دهد که تعداد کمی از 42000 تماشاچی که هر روز از مسابقات وارد زمین می شوند، متوجه آن می شوند.

مشابه پرچم‌های هشدار ساحلی، این یک سیستم سیگنال است – از 1 تا 8 – که از بخش هواشناسی کراک ویمبلدون صادر می‌شود تا خدمه برزنت کنار بایستند یا با عجله وارد عمل شوند. یک “1” به معنای بارش های احتمالی است. “2” به این معنی است که داور صندلی این اختیار را دارد که مسابقه را متوقف کند. روز شنبه، هنگامی که اولین قطرات باران در ویمبلدون غرق باران بارید، سیگنال از “3” روی “4” کلیک کرد.

بلافاصله، ریچارد “وینستون” سدویک، در آخرین ردیف دادگاه شماره. 3، جایی که او می‌توانست چراغ دیجیتالی را در مرکز کورت ببیند، از یک علامت دستی ساده برای انتقال اطلاعات به خدمه استفاده کرد، که با عجله وارد عمل شدند. یک تیم شش نفره به سمت زمین دویدند، طناب‌های بنفش رنگ را گرفتند تا یک برزنت 8000 فوت مربعی را باز کنند و در عرض حدود یک دقیقه آن را روی زمین کشیدند، در حالی که کاپیتان‌ها فریاد می‌زدند دستورالعمل‌هایی که در اطراف زمین شنیده می‌شد، شبیه به تیم‌های قایقرانی: «سه، دو، یک، با هم بکشید». از نو!”

Sedgwick گفت: “فشار وجود دارد تا آن را به درستی انجام دهیم.” “اگر شما این کار را نکنید، آنها نمی توانند بازی کنند. بنابراین ما باید خیلی سخت و خیلی سریع کار کنیم.”

اعضای خدمه پوشش بدون شک مهمترین افراد در ویمبلدون هستند، اقدامات سریع و دقیق آنها از چمن ظریف محافظت می کند و به تنیس اجازه می دهد در هر یک از 18 زمین در جایی که معمولاً بارانی ترین رویداد گرند اسلم سال است، ادامه یابد.

Sedgwick گفت: این یک کار فیزیکی است که به درجه خاصی از ورزش نیاز دارد و اگر روزی با بارش های متناوب وجود داشته باشد و برزنت چندین بار خاموش و روشن شود، در پایان آن روز، تلفات فیزیکی خدمه را از هم پاشیده می کند.

جورج اسپرینگ، یک دامدار در نیو ساوت ولز، استرالیا، به مدت 22 سال مدیر خدمات دادگاه ویمبلدون بوده و بر کل فرآیند نظارت دارد. زمانی شروع می شود که همسرش، لوئیز، ده ها دانشجوی دانشگاه را که خدمه را تشکیل می دهند، استخدام می کند. در مجموع، 200 نفر در این مسابقات دو هفته ای روی خدمه خدمات دادگاه کار می کنند.

آنها چهار روز قبل از مسابقات تمرین می‌کنند، شامل یک جفت نیم روز در زمین، که در آنجا یاد می‌گیرند و تمرین می‌کنند که چگونه برزنت‌ها را بکشند، آن‌ها را بیرون بیاورند، و پس از پایان باران، تورها و بقیه زمین را برای بازی تنظیم کنند.

حرکات باید هماهنگ باشد و خدمه باله خود را قبل از زدن اولین توپ به خوبی تمرین می کنند.

اسپرینگ گفت: «این مانند تیم های ورزشی است. اگر یک کاپیتان خوب و رهبری خوب داشته باشید، در وضعیت خوبی خواهید بود.”

خدمه به ویژه در این ویمبلدون، جایی که باران پنج روز از شش روز اول را قطع کرده است، اهمیت ویژه ای داشته اند. این برنامه باعث خرابکاری شده و بسیاری از بازیکنان را مجبور کرده است که در روزهای متوالی کار کنند، که هرگز در یک رویداد دو هفته ای مانند ویمبلدون برنامه ریزی نمی شود. در شش روز اول، 96 بازی از جمله 34 بازی در روز چهارشنبه و 30 بازی در روز شنبه به حالت تعلیق درآمد. چندین تیم دونفره حتی اولین بازی های خود را تا شنبه انجام نداده بودند.

و این حتی بارانی ترین ویمبلدون نیست – حتی نزدیک هم نیست.

اسپرینگ گفت: «من در سال 2007 اینجا بودم، جایی که به خاطر باران معروف بود. روزی نبود که در دادگاه ها پوششی نکشیم.»

دو زمین اصلی نمایش، مرکز کورت و شماره. 1 دادگاه، دارای سقف‌های جمع‌شونده است، اما خدمه همچنان برزنت‌های بزرگ‌تری را مستقر می‌کنند که به 20 نفر در مقابل نیاز دارند. شش در محوطه بیرونی، در حالی که سقف ها در حال بسته شدن هستند. مرکز کورت تنها مرکز با کارمندان تمام وقت ویمبلدون است.

خدمه خدمات دادگاه ساعت 7:30 صبح می رسند و هر روز تا ساعت 10:30 شب کار می کنند. برزنت‌ها می‌توانند لغزنده و سنگین باشند و افراد به سرعت در حال حرکت هستند، بنابراین گاهی اوقات یکی از اعضای خدمه مچ پا را می‌پیچد یا عضله‌ای را اصلاح می‌کند.

ده شماره 1 کورت، الینور بیزلی، که در ولز بزرگ شد و برای دانشگاه آریزونا شمالی تنیس بازی می‌کرد (او در پاییز امسال به ایالت یانگستون منتقل می‌شود)، دو سال است که برزنت را می‌کشد.

سال گذشته یک اتفاق عمدتاً آفتابی بود، و او متوجه شد که امیدوار به باران است تا وارد عمل شود. وقتی رسید، آدرنالین شروع به پمپاژ کرد.

او گفت: “من خیلی عصبی بودم.” «جمعیت فریاد می زد و من واقعاً روی انگشتانم حباب می زدم. این بسیار هیجان انگیز و چنین تجربه سرگرم کننده ای است. اجرای آن در مقابل همه مردم کمی اجراست.»

او گفت وقتی به آریزونا برگشت، به هم تیمی هایش گفت: «همه شما باید به ویمبلدون بیایید. شما بهترین تنیس جهان را از نزدیک تماشا می‌کنید و این مانند حضور در یک تیم است.”

خدمه خدمات دادگاه همچنین وظایف دیگری مانند نگه داشتن چتر بالای سر بازیکنان در هنگام تعویض و تهیه حوله و نوشیدنی برای آنها بر عهده دارند، اما می توانند درخواست های منحصر به فرد دیگری را نیز انجام دهند. اسپرینگ گفت که یک بار بازیکنی درخواست نوشیدنی غیرالکلی کرد که بخشی از مایعات معمولی آبرسانی ورزشی موجود در هر زمین نیست. بهار به جایگاه امتیاز رفت، نوشابه خرید و آورد.

به گفته اسپرینگ، یک سال، زمانی که موزهایی که در دسترس بازیکنان بود، خیلی سبز بودند، او یکی از خدمه را با دوچرخه به یک فروشگاه مواد غذایی در شهر ویمبلدون فرستاد تا موز رسیده را تهیه کند. رافائل نادال که امسال بازی نکرد، نوع خاصی از خرمای خشک را دوست دارد که بهار آن را از کمیساری در زمین می گیرد. شنبه شب درخواست آب با دمای اتاق شد.

اما مهمترین کار این است که آن برزنت ها را به سرعت و به طور کامل وارد زمین و خارج کنید. هنگامی که چراغ‌های دیجیتال (چند عدد وجود دارد که در دو طرف مرکز کورت و روی دیوارهای بیرونی کورت شماره 1 نصب شده‌اند) علامت “5” می‌زند، این فراخوانی برای باد کردن برزنت است. پس از اینکه یک خدمه برزنت را با گیره های بزرگ محکم کردند، دمنده ها آن را از گوشه ها باد می کنند. در عرض چند ثانیه گنبدی به ارتفاع 6 فوت در مرکز شکل می‌گیرد، مانند قلعه‌ای غول‌پیکر. اگر انتظار می رود باران به سرعت بگذرد، برزنت اصلا باد نمی کند.

“6” به معنای باد کردن است. اسپرینگ گفت که “7” فراخوانی برای کشف و پیچاندن برزنت است که می تواند در صورت خیس شدن دو تن وزن داشته باشد. وقتی محکم شد، “8” چشمک می زند، که به این معنی است که زمان لباس پوشیدن زمین فرا رسیده است – تورها را تعویض کنید، صندلی ها را نصب کنید و حوله ها و نوشیدنی ها را برای بازیکنان توزیع کنید.

طناب های رنگی که در داخل برزنت پیچیده شده اند همه چیز را بسیار ساده تر می کند. اعضای خدمه رنگ‌های بنفش را می‌کشند تا برزنت را در باران باز کنند و آن‌های سبز رنگ را می‌کشند تا وقتی آسمان صاف شود، آن را دوباره بغلتند. کل فرآیند کشف، از جمله نصب تورها، تقریباً 10 تا 15 دقیقه طول می کشد.

در شب، خدمه بار دیگر برزنت ها را بر تن کردند. روز شنبه، بازی در تمام زمین های بیرونی به دلیل بارش باران به حالت تعلیق درآمد. هنگامی که متوقف شد، خدمه دوباره برزنت ها را بیرون کشیدند، اما فقط برای کمتر از یک ساعت. برزنت کش ها آنقدر در خشک نگه داشتن زمین کارآمد بودند که باید در پایان روز چمن را آبیاری می کردند.

بهار گفت که در تمام سال‌های زندگی‌اش، چند مورد بوده است که خرابی باعث تأخیر یک ساعت یا بیشتر شده است، اما هرگز برای یک روز کامل.

او گفت: «احتمالاً به همین دلیل است که من هنوز اینجا هستم.

و در ویمبلدون، باران هم همینطور است.