(تصاویر) کاشف معما براه کی کیں کے کے کے کے کے کے

فرارو-دانشمندان می گویند که یک معمای تکاملی مربوط به یک موجود میکروسکوپی و خاردار 500 میلیون ساله با دهان اما بدون مقعد را حل کرده اند.

به گزارش بی بی سی، زمانی که این موجود در سال 2017 کشف شد، گزارش شد که فسیل این حیوان شبیه یک حیوان دریایی است و می تواند قدیمی ترین جد شناخته شده انسان باشد.

این حیوان باستانی، Saccorhytus coronaries، به طور آزمایشی در گروهی به نام deuterostomes قرار گرفت که گروهی از حیوانات شامل کیسه‌داران است.

اکنون نتیجه تحقیقات نشان می دهد که ساکوراتوس ها را باید در گروهی کاملا متفاوت از حیوانات قرار داد. تیمی از محققان در چین و بریتانیا با انجام تجزیه و تحلیل بسیار دقیق پرتو ایکس از این موجود به این نتیجه رسیدند که این موجود متعلق به گروهی به نام ecdysozoans یا عنکبوت و حشرات است.

یکی از دلایل اصلی این سردرگمی تکاملی عدم وجود مقعد در این حیوان است. امیلی کارلایل، محققی که ساکوریتوس را به تفصیل مورد مطالعه قرار داده است، می گوید: “این بسیار گیج کننده است زیرا اکثر اعضای اکدیوزوئن ها مقعد دارند، پس چرا این حیوان مقعد ندارد؟”

او گفت که یکی از “ویژگی های جالب” این است که یکی از نیاهای قبلی آن گروه مقعد نداشت و ساکوراتوس پس از آن رشد کرد.

وی افزود: ممکن است در حین رشد مقعد خود را از دست داده باشد و شاید نیازی به آن نداشته باشد چرا که می تواند یک جا بنشیند.

با این حال، دلیل اصلی “تغییر موقعیت” ساکوریتوس در دوره کامبرین این است که در بررسی اولیه، سوراخ هایی که اطراف دهان آن را احاطه کرده بودند، به عنوان دهانه های دهان نیز تعبیر شدند، ویژگی اولیه دوتروستوم ها یا دهان ها (دهان ها یک مشترک تعداد شاخه های حیوان است که مخرق عن اولين وحديني وحدة و دهن شان از دومني وحديني بحث إذاء ميـاید؛ م.).

هنگامی که دانشمندان با استفاده از اشعه ایکس قدرتمند، 1 میلی متر موجود را با جزئیات بیشتری مطالعه کردند، متوجه شدند که سوراخ ها در واقع دو قسمت هستند.

دانشمندانی که این نوع فسیل‌ها را مطالعه می‌کنند سعی کرده‌اند هر حیوانی را روی یک درخت تکاملی قرار دهند، که به آنها اجازه می‌دهد تصویری ایجاد کنند و بفهمند که حیوانات از کجا آمده‌اند و چگونه تکامل یافته‌اند.

کارلایل، که در دانشگاه بریستول کار می کند، می گوید: “ساکوریتوس در اقیانوس ها در رسوباتی زندگی می کرد که خارهایش آن را در جای خود نگه می داشت. ما فکر می کنیم که در آنجا در محیطی بسیار عجیب با حیوانات زیادی که شبیه موجودات زنده هستند، نشسته است. مدرن به نظر می رسیدند، اما بسیاری از آن حیوانات کاملاً بیگانه به نظر می رسیدند.”

سنگ های حاوی این فسیل های کامبرین هنوز در حال مطالعه هستند. کارلایل افزود: ما هنوز می توانیم چیزهای زیادی در مورد محیط زیست بیاموزیم.

او گفت: “هرچه بیشتر دیرینه شناسی مطالعه می کنم، بیشتر متوجه کمبود آن می شوم. از نظر آنچه وجود دارد و دنیایی که او در آن زندگی می کرد، ما واقعاً فقط سطح را می خراشیم (از قضا هنوز مشکلات زیادی وجود دارد که هنوز وجود ندارد. کشف شده است و) “.