بنیانگذار 82 ساله Garth Fagan Dance، شرکتی که شامل رقصندگانی از نوجوانی تا اوایل 70 سالگی است، راز موفقیت یک گروه چند نسلی را در میان گذاشت: نه فقط سرسختی فیزیکی، بلکه سلامت معنوی و فکری.
فاگان گفت: “شما جوانان را با تمام قدرت و توان خود و بزرگسالانی که فقط با سختی کار را انجام می دهند، دریافت می کنید.”
فاگان، طراح رقص متولد جامائیکایی که به خاطر آموزش باله و نظم و انضباط در جنبش آفریقایی-کارائیب شهرت دارد، همچنین به دلیل کارش در “شیر شاه” طولانی ترین طراح رقص سیاه پوست در تاریخ برادوی است. رقص او برای آن موزیکال برنده جایزه تونی در سال 1998 شد.
کار گسترده او توجه کتابخانه کنگره را به خود جلب کرد و این هفته اعلام کرد که مجموعهای از میراث فاگان را به دست آورده است که شامل عکسهای اولیه او به عنوان یک رقصنده نوجوان و ضبط کامل بصری آثاری مانند «از قبل» و «پیشلود» است. “
این مجموعه شامل بیش از 30 سال فیلم از روند خلاقانه فگان با رقصندگان، همراه با یادداشت های تمرینی دست نویس، برنامه ها، پوسترها، نامه ها و ضبط های صوتی است.
این کتابخانه در حال حاضر مجموعهای از آثار بزرگان رقص از جمله مارتا گراهام، اریک هاوکینز، باب فوسه و آلوین آیلی را در خود جای داده است.
طراحی رقص فاگان برای “شیر شاه” در سراسر جهان دیده شده است، به طوری که این موزیکال در تمام قاره ها به جز قطب جنوب اجرا شده است و درآمدی نزدیک به 10 میلیارد دلار داشته است. در کتابخانه، آرشیو شامل برنامه های یادگاری، نمایشنامه ها و پوسترهای “شیر شاه” است.
فگان گفت: «من آن را در سرتاسر جهان به زبانها، فرهنگهای مختلف دیدهام و تمرین کردهام و هر جایی که میروم همان هیجان را تجربه میکنم.
هنگامی که شرکت رقص او که در سال 1970 تأسیس شد، در نوامبر برای اجرای شش اثر به تئاتر جویس بازگشت، جیا کورلاس، منتقد رقص نیویورک تایمز، تکنیک های فاگان را “ممکن است تا زمانی که آنها را با چشمان خود نبینید.”
فاگان توضیح داد که طراحی رقص او به رقصندگان نیاز دارد تا قدرت کامل بدن خود را با تأکید بر قسمت پایین کمر ایجاد کنند. ویلیام فرگوسن، مدیر اجرایی شرکت، زمانی اثری به نام «کلاژ رقص برای رومی» را با استفاده از عصا اجرا کرد.
فرگوسن گفت: «یکی از چیزهایی که واقعاً مرا الهام بخش کرد تا برای به دست آوردن آرشیو خود در کتابخانه کنگره کار کنم: فرصتی برای حفظ این تکنیک برای همیشه.
لیبی اسمیگل، متصدی رقص در کتابخانه کنگره، گفت که پس از نیم قرن اداره یک شرکت رقص معاصر، سرانجام فاگان به رسمیت شناخته شد که شایسته آن بود.
اسمیگل گفت: «چیزی که ما واقعا نداریم، ترکیب فرمهای سنتی با آموزش باله کلاسیک است که اکنون میتواند هنرمندانی مانند اسبهای مسابقه را تربیت کند.
اکثر رقصندگان در سن 40 سالگی بازنشسته می شوند، اما اسمیگل گفت که او تمرینات قدرتی و حرکات مواج مترادف با طراحی رقص فاگان را تحسین می کند که ماهیچه های رقصندگان را تا سال های پایانی خود صاف نگه می دارد.
“من آرزو می کنم من در تمام این مدت این کار را انجام می داد.