یافته‌های جدید از یک متاآنالیز منتشر شده در “Nature Immunology” نقش مکانیسم‌های بیولوژیکی را در تعیین پاسخ‌های متنوع به واکسیناسیون در بین مردم بررسی می‌کند، که می‌تواند پیامدهای جهانی برای توسعه و تجویز واکسن‌ها داشته باشد.
به عنوان بخشی از مجموعه ای از مطالعات برای کنسرسیوم پروژه ایمونولوژی انسانی (HIPC)، شبکه ای از موسسات تحقیقاتی ملی که دامنه پاسخ ها به عفونت ها و واکسیناسیون های مختلف را مطالعه می کنند، محققان Emory ویژگی های مولکولی 820 جوان سالم را که با 13 مورد واکسینه شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. واکسن های مختلف برای شناسایی نشانگرهای زیستی خاصی که پاسخ آنتی بادی به واکسن ها را ایجاد می کنند.
شرکت کنندگان بر اساس سطح پاسخ التهابی قبل از واکسیناسیون به سه اندوتیپ یا گروه با بیان ژن مشترک تقسیم شدند – یک گروه با التهاب بالا، یک گروه با التهاب کم و یک گروه با التهاب متوسط.
پس از مطالعه تغییرات ایمونولوژیکی که در شرکت کنندگان پس از واکسیناسیون رخ داد، محققان دریافتند که گروهی که بالاترین سطح التهاب را قبل از واکسیناسیون داشتند، قوی ترین پاسخ آنتی بادی را داشتند.
اسلیم فوراتی، دانشیار تحقیقات بیوانفورماتیک در دانشگاه اموری و نویسنده اول مقاله، گفت: “ما شگفت زده شدیم زیرا التهاب معمولاً به عنوان چیزی بد نشان داده می شود، این داده ها نشان می دهد که برخی از انواع التهاب در واقع می توانند پاسخ قوی تری را از یک بیماری ایجاد کنند. واکسن.”
دکتر. Rafick-Pierre Sekaly، استاد و نویسنده ارشد مقاله، و تیم HIPC نشانگرهای زیستی خاصی را در میان این گروه و ویژگی‌های سلولی شناسایی کردند که نشانه‌های التهابی قبل از واکسیناسیون را مشخص می‌کنند، اطلاعاتی که می‌تواند برای پیش‌بینی میزان پاسخ فرد به یک بیماری مورد استفاده قرار گیرد. واکسن
“با دانشی که اکنون می دانیم چه ویژگی های سیستم ایمنی پاسخ قوی تری را ممکن می کند، واکسن هایی که می توانند برای القای این پاسخ و به حداکثر رساندن اثربخشی آنها طراحی شوند، اما هنوز سوالات بیشتری برای پاسخ دادن داریم. تحقیقات بیشتری برای تعیین علت مورد نیاز است. فوراتی می گوید این التهاب در بزرگسالان سالم است.
علاوه بر این، فوراتی پیشنهاد می‌کند مطالعات آینده باید به این موضوع بپردازند که چگونه این نشانگرهای زیستی محافظت از واکسن را در گروه‌های سنی بالاتر و در میان جمعیت‌هایی که دچار نقص ایمنی هستند، تسهیل می‌کنند.
این یافته‌ها که همزمان با سه مطالعه دیگر HIPC توسط محققان دانشکده پزشکی ییل، دانشگاه استنفورد، دانشگاه سینسیناتی، دانشکده پزشکی هاروارد و مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا منتشر شده‌اند، می‌توانند به بهبود پاسخ واکسن در همه افراد کمک کنند.
درک بهتر چگونگی تأثیر حالت‌های ایمنی مختلف قبل از واکسن بر پاسخ‌های آنتی‌بادی، امکان تغییر این حالت‌ها را در افراد آسیب‌پذیرتر باز می‌کند. به عنوان مثال، دانشمندان ممکن است به بیمارانی که پیش‌بینی می‌شود پاسخ ایمنی ضعیف‌تری دارند، یک ادجوانت با واکسن بدهند تا ژن‌های التهابی مرتبط با محافظت بیشتر را تحریک کند.
