اول شخص: یک سال بعد از زلزله هائیتی، زمان بازگشت به خانه |

«زمانی که زلزله رخ داد، نمی‌دانستم چه چیزی است، زیرا قبلاً چیزی به این بلندی و دراماتیک را تجربه نکرده بودم. فکر می کردم این کار خداست و ترسیده بودم.

تمام خانه‌ام می‌لرزید، بنابراین با دخترم به بیرون رفتم تا ببینم چه خبر است، و متوجه شدم که لرزش از زیر زمین است. سپس بخشی از خانه من فرو ریخت و شکاف های بزرگی در دیوارهای بلوک خاکستر آن ظاهر شد.

جامعه جمع شد

ما خوش شانس بودیم، زیرا هیچ کس در خانواده من زخمی نشد، اما من همسایه های زیادی را می شناختم که فوت کردند. جامعه ای که روستایی و متشکل از کشاورزان و افراد خرید و فروش اجناس است دور هم جمع شدیم و به هم کمک کردیم. خیلی از بچه ها را با کندن آنها از زیر آوار نجات دادیم.

من فکر می کنم زلزله ما را به عنوان یک جامعه قوی تر کرد و این به ما کمک کرد وقتی به این اردوگاه موقت در Devirel در حاشیه شهر Les Cayes نقل مکان کردیم، فقط پنج روز پس از فرار از خانه خود.

زندگی اینجا خیلی سخته ما دو نفره و سه نفره در پناهگاه های کوچک ساخته شده از ورقه های پلاستیکی زندگی می کنیم. هوا گرم است چون اینجا درخت نیست و وقتی باران می بارد خیلی گل آلود است. چیز زیادی برای خوردن وجود ندارد، اما ما به مراقبت از یکدیگر ادامه می دهیم و مقدار کمی غذایی را که داریم به اشتراک می گذاریم.

حمایت سازمان ملل

وقتی وارد شدیم، حمایت زیادی از سازمان ملل دریافت کردیم*. ما یک بسته بهداشتی دریافت کردیم و توانستیم از حمامی که برایمان ساخته شده بود استفاده کنیم. من مقداری پول نقد دریافت کردم تا بتوانم دخترم را به مدرسه بفرستم و در یک زمان او غذای مدرسه رایگان دریافت کرد.

عمه من نیز به دلیل معلولیت و آسیب پذیری خاصی کمک مالی دریافت کرد. من از این حمایت بسیار سپاسگزارم.

گاهی اوقات می توانم با کمک به برداشت محصولات همسایه درآمد کسب کنم، اما پیدا کردن کار دشوار است، بنابراین باید با هزینه بسیار کمی زندگی کنم. اگر توانایی مالی برای انجام این کار را نداشته باشید، تغییر زندگی دشوار است. من دوست دارم با دخترم به خانه برگردم، اما قبل از اینکه آن را تعمیر کنم خیلی می ترسم این کار را انجام دهم. بنابراین، من سعی خواهم کرد و مقداری پول برای انجام تعمیرات پس انداز کنم.

با گذشت یک سال از زلزله، من همچنان به آینده خوشبین هستم. می دانم که می توانم برای زندگی بهتر به خودم و جامعه ام تکیه کنم.»

*تعدادی از آژانس‌های سازمان ملل از پلایسیموند میلاور و همسایگانش حمایت کردند، از جمله انتقال پول نقد برای افراد آسیب‌پذیر و معلول و همچنین برای حمایت از تحصیل کودکان (سازمان بین‌المللی مهاجرت، IOM) کیت‌های بهداشتی (IOM و UNFPA) امکانات حمام. یونیسف) و وعده های غذایی مدرسه، برنامه جهانی غذا، WFP. دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA) واکنش سازمان ملل متحد پس از زلزله را هماهنگ کرد.